Spatial-temporal analysis of Iran's climatic classification based on Domarten method and Mann-Kendall test in the statistical period of 1995-2019

سابقه و هدف: آب هوای یک منطقه در دوره بلندمدت را اقلیم گویند. شناسایی طبقه‌بندی اقلیمی از دیرباز مورد توجه متخصصان هواشناسی بوده است. محققان با به کارگیری روش ­های مختلف استفاده متغیرهای همچون بارش دما، زمین مناطق همگن طبقه ­بندی کرده‌اند نتایج پهنه‌بندی ارزیابی کمبود منابع مقیاس­ های کوچک بزرگ منظور پیش‌بینی اقدامات عملی برای کنترل خشکی آسیب‌پذیر به‌کار برده‌اند. هدف این تحقیق به‌‌روزرسانی تحلیل فضایی-زمانی بندی ایران بر اساس شاخص دومارتن آزمون من-کندال است.مواد روش­ ها: انجام مطالعه، داده‌های مربوط دما ­صورت ماهیانه 153 ایستگاه سینوپتیک زمانی 1398-1374 سازمان کشور استخراج گردید. ابتدا میانگین دمای سالیانه مجموع تهیه شد سپس مدل کریجینگ نقشه‌های هم‌دما هم‌بارش دست آمد. نقشه نهایی که پایه آن است همچنین بررسی معنی‌داری یا عدم تعیین روند، ناپارامتریک شده است.نتایج بحث: نشان داد کریجینگ، میزان R2 RMSE داده­ ترتیب برابر 58/0 51/167 میلی‌متر 83/0و 23/2 درجه سلسیوس ­دست ­آمد بیانگر عملکرد بهتر می‌باشد. علت امر واریانس بالای مرتبط پهنه شش تیپ اصلی وجود دارد. بیش­تر مساحت خشک پس نیمه ­خشک تشکیل می­ دهد. حاصل 40/76% ، 65/19% سایر ­ها کمتر 4% می ­دهند. نیمه­ مساحتی بالغ 05/96% سطح ایران، نسبت تحقیقات گذشته افزایش یافته ­تواند دلیل کاهش باشد. ایستگاه‌های خرمدره، میانه، رامسر، بروجرد، پیرانشهر، تبریز بیجار دارای روند صعودی (روند مرطوب‌تر شدن) دزفول، ملایر، سبزوار، بندر انزلی، تهران (مهرآباد)، (شمیران)، قزوین دوشان تپه درای نزولی خشک‌تر معنی‌دار 5% هستند.نتیجه‌گیری: پژوهش می‌دهد، ناحیه شامل؛ خشک، ­خشک، مدیترانه ­ای، مرطوب، مرطوب بسیار هم‌چنین مقایسه آمده تحقیقاتی محققین داده ­اند اقلیم‌های نیمه‌خشک مطالعه دوره‌های داشته 14% (8 ایستگاه) 7% (7 95% هستند.